Պատմիչները քաղաքների մասին պատմելիս հաժախ չեն նշել արտաքին տեսքի, ներքին կյանքի, բնակիչների նիստուկացի և այլնի մասին: Այս բացը լրացնում են պեղումները: Բայց շատ քաղաքներ կամ չեն պեղվել, կամ պեղվել են մասնակիորեն: Եվրոպացի առաջին գիտնականը ով սեպագրերեը ուսումնասիրելու համար եկավ Վան Շուլցն էր: Ըստ նրա բերդի ողջ պահակազորը բախկացած էր մի ծեր մարդուց և մի վարժեցրած Արջից: Նա բերդում նաև տեսել է մի շարք բրոնզե թնդանոթներ: Շուլցը կարողացավ գտնել և Ֆրանսիա ուղարկել 38 սեպագիր արձանագրություն: Բայց նա չկարողացավ շարունակել իր գործը որովհետև նրան քրդերը սպանեցին: Հետո Սեյսը վերծանեց այդ արձանագրությունները: Շուլցից հետո Վան եկան շատ գիտնականներ: Տաս տարի անց Վան է գալիս Անգլիական բանակի սպա Ռոուլինսոնը: Նա մի շարք սեպագրեր ընդօրինակեց: Հետո Լեյարդը գծագրում է վանի ժայռափորշինությունները և ուսումնասիրում է արձանագրությունները: Հետո Վանում պեղումներ սկսեցին Ֆլեյտոն և Ռենոլդսը: Հաջորդ տարի պեղումները շարունակում է Լեյարդի օգնական Ռասսամը, որը պեղել է շումերական եպոսը: Վանում Ռասսամը հսկայական նյութ հավաքեց: Որոշ դադարից հետո Վանում պեղումներ սկսեցին Լեմանհաուպտը և Դելկը: Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ, Վանում աշխատում էին Տեր Ավետիսյանը և Կազակովը, որոնք Կովկասյան թանգարան տաան քսան սեպագիր: Նույն թվականին Օռբելին ու Մառը նոր պեղումներ կատարեցին և լուսանկարեցին մի շարք արձանագրություններ: Դրանից հետո պատերազի պատճառով քսաներկու տարի պեղումներ չիրականացվեցին: Այնուհետև Վանում աշխատանքներ սկսեցին ամերիկյան հնագիտական արշավախումբը: Վանի մայրաքաղաքը Տուշպան էր որի հայտնի էր տարբեր անուններով՝ տոսպ, վան տոսպ և այլն: Վան անունը ծագել է Բիայնա անունից: Վանում կառուցվել է Շիվինիի տաճարը և տուշպան նրա կենտրոնն էր: Շիվինիի կինը Տուշպուեան էր, որի անունով կոչվում է քաղաքը: Քաղաքը ուներ ախոռներ, բերդեր, տաճարներ և այլն: Վանը շրջապատված էր խոշոր պարիսպով, որը քաղաքը դարձնում էր անխոցելի: Ըստ Խորենացու Շամիրամը կանչում է շան վարպետների, որոնք կառուցում են շքեղ մի քաղաք, որի համար հարկավոր էր ջրանցքներ: Քաղաքում կային խաղողի այգիներ, պտղատու ծառեր և շատ առատ բերք: Վանում եղել է Բաբելոնի Կախովի այգիների փոքր տարբերակը: Ուրարտուի նշանավոր արքաներից են Մենուան և Արգիշտի: Մենուային անվանում են նաև շինարար: Իսկ ասորեստանի թագավորը սարսափում էր Արգիշտիի հզորությունից: Բայց ցավոք Արգիշտիի որդի՝ Սարդուրի երկրորդի զորքը պարտվեց Ասորեստանի թաքավոր Թիգլաթպալասր երրորդի զորքին: Որից հետո թագավոր Ռուսա երկրորդը արքունիքը տեղափողում է Վանի հյուսիսարևմուտք՝ Ռուսախինիլի: